Ulubieńcy/idole.
Idź do strony Poprzedni 1, 2, 3 ... 15, 16, 17 ... 153, 154, 155 Następny

Tys!@ :)

dlatego nie oglądam polsatu ani tvn ;p chyba, że u babci jestem na nadolu.

agap

ja już kiedyś chyba o tym pisałam, ale oglądałam kiedyś film na polsacie. pod koniec były reklamy. trwały ok 40 minut. po przerwie była jedna scena, w której facet powiedział babce, że ta ładnie wygląda i się pocałowali. the end.
myślałam, że łazienkę zdemoluje- tak byłam zła. mogłam się wykąpać, wymyć włosy, zrobić manicure, pomodlić się i powtórzyć coś do szkoły. a tak zmarnowałam kupę czasu, a tego nie znoszę.

Just_Me

No dokładnie. A propos modlenia się - czemu ludzie patrzą się na mnie jak na ufo, jak mówię, że się modlę rano i wieczorem? Wszyscy wierzący (no, prawie wszyscy), ale jak chodzi o coś od siebie, to to jest "strasznie dziwne". Modlę się sama z siebie, ale szczerze, jak się czegoś boję, to po modlitwie to mi mija. I to wspaniałe jest. Ale ok, koniec o religii bo to nielubiany temat Wink

agap

ej, dlaczego? jeżeli ktoś nie ma nic do powiedzenia to niech się nie udziela do czasu skończenia tematu Razz

ja też się modlę, rano czasem zapominam przez szkołę, ale np. we wakacje to nie zapominam (chociaż wiele ludzi ma odwrotnie). no i wieczorem to zawsze. ale to nie jest typu, dziesiątek, aniele boży i dobranoc. tylko ja się modlę po swojemu, to co chce powiedzieć, za co podziękować, przeprosić i zazwyczaj o coś proszę- chociaż tego się już odzwyczaiłam. po prostu i tak będzie tak jak ma być, więc moje prośby na nic się zdają jeżeli plan jest inny. dobre są też tzw 'akty strzeliste', one dają moim zdaniem więcej niż różaniec wymodlony w kościele na klęczkach Razz

Just_Me

Ja mam dokładnie tak samo. Przepraszam, dziękuję za wszystko, czasem proszę. Ale wiesz, nie są to takie prośby typu "żebym dostała jutro 5" czy coś, tylko, żebym miała siłę, żeby ktoś wyzdrowiał, więcej się uśmiechał itd. I często, żebym się nie bała. I tak właśnie jest potem Wink

Empire

ja modle sie jak pamietam, niestety mam taki problem ze zapominam o modlitwie. rano zupelnie. zabieganie tym ze szkola wstawaj spiesz sie. chyba ze jak po prostu juz IDE na swych nogach do szkoly, wtedy sobie przypominam i sie modle. i wieczorem jesli nie jestem tak padnieta to tez to robie.

agap

Tys!@ :)

A ja się nie modlę i jakoś zyję Razz

Ale kiedyś jak byłam młodssza to się modliłam, dosć długo nad tym spędzałam czass. Prosiłam, diękowałam i przepraszałan. bez sensu.

St.Olga

ja po przed i chwilę po I komunii. Teraz mi to zwisa. Czasem z Nim rozmawiam (ale nie kieruję się wiarą chrześcijańską czy jakąkolwiek inną), ale jest to na zasadzie 'wtz up, man?'... Traktuję tego kogoś lub coś jako kumpla. Nie dziękuję, nie proszę... chyba, że o wsparcie, gdy jestem sama. Musi być coś ponad człowiekiem, ale nie chcę czuć władzy tylko pomoc. Dlatego jestem antyklerykalna, antykościelna i kompletnie antywierząca. Wiara każdego jest inna. Moja polega na wmawianiu sobie, że nawet jak nikogo nie ma to jest jakiś frajer co mnie wysłucha...

Tys!@ :)

Olga ja też tak czasem robię ;d Ale to jest trochę dziwne, dziwne mi sie wydaje, tak jakbym sama do siebie gadała ;P

St.Olga

Ja nie otwieram gęby, ale tak w myślach... Tyle, że po czymś takim się zastanawiam czy ja czasem sera przed snem nie jadłam...

Empire

dobre z tym serem Razz

ja tez przepraszam i prosze o wsparcie i zebym np. dzien w szkole przezyla bo jest ciezki Razz

agap

kompletnie antywierząca, a gadasz z Nim? to jest sprzeczne, że sobą, bo albo wierzysz w Niego albo nie.
"Nie dziękuję, nie proszę... chyba, że o wsparcie" - typowe traktowanie Boga jako kolegę-dj. gadam tylko jak czegoś chce, albo jak coś będzie nie tak.
jak u ludzi jest ok wszystko im zwisa. jak przyjdzie choroba/brak pracy mają do Niego wyrzuty i pretensje. jakim prawem?

Just_Me

Indywidualna sprawa każdego, Olga mówi, że rozmawia z Nim, choć nie wierzy, że jest. Czyli rozmawia sobie do przestrzeni albo coś ;d Ja mam koleżankę (netową co prawda, ale znamy się już 4 lata i świetnie nam się pisze, wiem o Niej wszystko praktycznie i odwrotnie) która wierzyła. Nie byłe religijna, ale wierzyła. A jak umarł Jej ukochany ziwerzak, przestała wierzyć. Obwiniała Go o zabranie Jej kota czy tam psa i nie chodzi do Kościoła, przestała wierzyć, "obraziła" się. Próbowałam Ją uświadomić, że to absurdlane ale to na nic ;P

Empire

zryte. ja wierze w Wielkiego Konstruktora (czytaj Boga). ale On jest totalnie skomplikowany by to pojac!